Inhoud
Banden presenteren een soort prestatiedilemma. Aan de ene kant wil je een band die de baan praktisch grijpt, om de acceleratie, het remmen en de stabiliteit te verbeteren. Aan de andere kant zorgt deze zelfde functie ervoor dat het ook op de weg blijft tijdens het rechte stuk, en dat is wanneer je wilt dat het zo min mogelijk weerstand biedt. Het hangt allemaal af van waar je de voorkeur aan geeft, afhankelijk van het type uitvoering dat je verkiest.
Basisinformatie over banden
De banden gebruiken mechanische en moleculaire hechting om de weg te pakken. Mechanische hechting is er een waarbij het rubber vouwt en vervormt om te hechten aan de kleine onvolkomenheden van de weg. Moleculaire adhesie is de neiging van twee verschillende materialen om zich op moleculair niveau te hechten. De sleutel om een band vele kilometers lang te laten meegaan, is dus om de mechanische hechting te verminderen, door het contactoppervlak te verkleinen, dit is waar het vervormt wanneer het de baan raakt, en de rubbercompound te optimaliseren om de moleculaire hechting te verminderen.
Harde rubbercompounds
De treinen gebruiken stalen wielen omdat deze vrijwel geen moleculaire hechting op de metalen rails hebben en als zodanig praktisch geen weerstand bieden tegen beweging. De banden werken op dezelfde manier: een rubbersamenstelling die zo hard is als het straatoppervlak hetzelfde doet. Hoewel de wetenschap achter het rubber ingewikkeld is, biedt de slijtagesnelheid van de band een idee van de hardheid van het rubbermengsel. Hoe hoger de index, hoe harder en duurzamer de rubbercompound.
Bandenmaat
Het gebruik van een kortere, smallere band verhoogt de economie op twee manieren. Ten eerste verkleint het smallere contactoppervlak de afmeting van het contactoppervlak, waardoor zowel mechanische als moleculaire hechting wordt verminderd. Hoe minder rubber in contact komt met de straat, hoe minder hechting. Ten tweede weegt de onderste en dunnere band minder dan de grootste. Een zware band werkt als het vliegwiel, waarbij kinetische energie wordt opgeslagen wanneer deze naar de gewenste snelheid draait. Hoe hoger de band, hoe meer energie en dus meer brandstof, het vereist om die snelheid te bereiken. Lichtere banden en banden zijn vooral van invloed op het stadsgebruik, maar hebben geen significant effect op het weggebruik.
Kortere zijwanden
Terugkeren naar het voorbeeld van het treinwiel, en het wiel zo hard en rond als mogelijk houden, vermindert de rolweerstand door het laterale gebied dat in contact komt met de weg te verkleinen. Een laag profiel-band met korte zijwanden vervormt niet zo veel bij het opnemen van belasting als een hogere, vlakke of off-road band. Zo wordt de buitendiameter van de band zo dicht mogelijk bij de wielvorm gehouden, waardoor het totale brandstofverbruik verbetert.
Tekening van groeven
De mechanische grip van de band heeft evenveel te maken met het tekenen van de groeven als met de fysieke afmetingen. Brede en laterale groeven - van de ene naar de andere kant - zorgen ervoor dat de band zich gedraagt als de rups van een tank, zich vastklampend aan de onvolkomenheden in de straat om naar voren te duwen. Ze zijn goed voor grip op ruig terrein, maar niet voor brandstofbesparing. De langsgroeven, die "polsbandjes" langs de omtrek van de band creëren, verminderen de hoeveelheid rubber die in contact komt met de weg en de rolweerstand door mechanische adhesie.