Inhoud
Ziekten van het pulmonaire systeem omvatten aandoeningen zoals astma, emfyseem en cystic fibrosis. Ze kunnen obstructief of beperkend zijn. Dit onderscheid speelt een belangrijke rol bij diagnose- en behandelingsbeslissingen. Door de verschillen tussen restrictieve en obstructieve longziekten te begrijpen, kunnen patiënten en verpleegkundigen met hun artsen deelnemen aan belangrijke beslissingen in de gezondheidszorg.
De longen
De primaire functie van de longen is om zuurstof uit te wisselen voor koolstofdioxide in het lichaam. De ademhalingsspieren in de ribbenkast helpen deze actie. Tijdens deze uitwisseling spelen ook andere delen van het ademhalingssysteem een belangrijke rol. De luchtpijp voert lucht in de vertakte buizen, bronchiën genaamd, die zich op hun beurt vertakken in kleinere buisjes en longblaasjes. Gasuitwisseling vindt plaats in het interstitium, een zeer dunne laag van de alveoli, waardoor het bloed zuurstof kan aantrekken en koolstofdioxide kan verdrijven.
Obstructieve ziekten
Een obstructieve longziekte is de beperking van de hoeveelheid lucht die uit de longen komt. De term die hiervoor wordt gebruikt is "expiratoire stroom" en problemen daarin worden veroorzaakt door ziekten die de luchtwegen beperken door het creëren van slijm en dikke longsecreties. Deze ziekten beschadigen ook de spieren van de luchtwegen en hun vermogen om te helpen bij het uitademingsproces.
emphysema
Emfyseem is een obstructieve longziekte. Het beschadigt onomkeerbaar de longblaasjes, waardoor ze stijf worden en niet in staat zijn om lucht in en uit de longen te bewegen. De longblaasjes sterven als de schade zich uitbreidt. Dit beschadigde weefsel creëert luchtzakken in de longen, waardoor de lucht wordt opgesloten en de omvang ervan toeneemt. Dit maakt het ademen steeds moeilijker.
Cystic fibrosis
Deze obstructieve longziekte resulteert in teveel slijm dat zich ophoopt in de longen. Het is een genetische ziekte en treft meestal kinderen en baby's. De eerste symptomen van de luchtwegen zijn frequente longinfecties, piepende ademhaling, chronische hoestbuien en andere ademhalingsproblemen. Naarmate de ziekte vordert, hoesten patiënten mogelijk slijm dat bloed bevat.
Beperkende ziekten
Beperkende longziekten veroorzaken dat de longen hun vermogen verliezen om de normale hoeveelheid lucht te bevatten. Ze worden minder elastisch of kunnen niet voldoende worden uitgezet. De totale longcapaciteit wordt tijdens de rust minder gelijk en minder zuurstof wordt door het bloed opgenomen. Symptomen van beperkende ziekten zijn piepende ademhaling, pijn op de borst en hoesten.
asbestose
Asbestose is een beperkende longaandoening die wordt veroorzaakt door het inademen van asbeststof, dat zich ophoopt en irritaties veroorzaakt in de longweefsels. De longen maken het geïrriteerd en niet in staat om de normale hoeveelheid lucht in te ademen. De ziekte heeft enige tijd nodig om te verschijnen, met het begin van symptomen die zich jaren na blootstelling voordoen. Patiënten met asbestose ervaren kortademigheid tijdens inspanning en rust, evenals frequente krampen en hoesten.
sarcoïdose
Sarcoïdose is ook een beperkende longziekte. Het beïnvloedt veel organen, waaronder de longen. Deze ziekte veroorzaakt de groei van clusters van ontstoken cellen in de aangetaste organen, waardoor de luchtcapaciteit wordt beperkt. Patiënten zijn kortademig en hebben een chronische hoest. Vaak ontwikkelen ze koorts en verliezen ze gewicht.