Inhoud
De eerste tubes tandpasta verschenen ter plekke in de jaren 1890 en waren oorspronkelijk volledig gemaakt van metaal. In de jaren 1940, vanwege het tekort aan metaal tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd een mengsel van plastic en metaal gebruikt. Honderd jaar na de uitvinding zijn tandpastabuizen volledig gemaakt van plastic zoals we ze vandaag kennen.
Timeline
Een tandarts uit Connecticut, Dr. Washington Sheffield genaamd, introduceerde de vouwende metalen tandpastabuizen in 1892. Sheffield was ook de waarschijnlijke uitvinder van tandpasta, hoewel de Colgate Company ook claims voor deze prestatie claimt. De tandarts begon tandpasta te gebruiken in de jaren 1850 en begon de Dentifrice Cream van Dr. Sheffield commercieel te verkopen in 1870, na voortdurende lof van zijn klanten. Zijn bedrijf en Colgate verkochten tandpasta in potten, en toen Colgate naar buizen overschakelde, noemden ze het nieuwe product Colgate Ribbon Dental Cream. In Groot-Brittannië begon rond dezelfde tijd ook de Beecham-tandpasta in tubes te worden verkocht. Vóór tandpasta gebruikten mensen gewoonlijk tandpoeder om hun tanden te reinigen.
geschiedenis
Sheffield kreeg het idee voor de buis via haar zoon, die naar Parijs was gereisd en kunstenaars zag die olieverf uit metalen buizen gebruikten. De eerste tubes tandpasta waren gemaakt van tin en lood en bleven in principe hetzelfde tot het tekort aan metaal tijdens de Tweede Wereldoorlog. De War Production Council beperkte de consument tot vele soorten metalen, waaronder tin, lood en aluminium, en creëerde zo een potentiële crisis in de tandpastabuisindustrie. Leiders van de aluminiumindustrie ontvingen goedkeuring voor een bergingsidee, waar consumenten een nieuw buisproduct konden kopen als het een soort gebruikt metaalproduct werd. Tijdens de oorlog begonnen fabrikanten tubes van aluminium en plastic tandpasta te maken, terwijl de meeste voorraad tin en lood voor militair gebruik was.
overwegingen
In de jaren 50 maakten de fabrikanten in de jaren '50 volledig uit plastic gemaakte tubes voor zonnebrandlotion, maar dit type polyethyleen buis werkte niet voor de tandpasta omdat het erg poreus was en reageerde met tandpasta-ingrediënten. Uiteindelijk werden in de jaren negentig alle plastic tandpastabuizen geïntroduceerd en al snel werd de combinatie van kunststof en aluminium vervangen.
voordelen
Plastic buizen hebben een duidelijk functioneel voordeel ten opzichte van metalen buizen: die van metaal lopen veel meer kans op scheuren of doorboren als ze worden opgewonden dan die van kunststof. De tandpasta komt uit de perforaties, waardoor er veel vuil en rotzooi ontstaat. De pasta kan ook drogen met lucht die in de buis komt.
overwegingen
Metalen buizen hebben enkele voordelen die van kunststoffen. Ze komen gemakkelijker van onder naar boven en hierdoor wordt de kans kleiner dat ze lucht naar binnen trekken omdat de pasta in de bovenste opening wordt geplaatst. Metalen buizen worden nog steeds gebruikt voor olieverf en bepaalde gels met geneesmiddelen en supplementen om te voorkomen dat er lucht aan de bovenkant komt. Lucht kan het product laten drogen of oxidatie veroorzaken, wat kan leiden tot enige degradatie.