Inhoud
Normaal zeeleven kan niet bestaan in de Dode Zee, die zes keer zouter is dan de oceaan op ongeveer 40 m diepte en tien keer zouter op 91 m. De naam van de Dode Zee in het Hebreeuws, "Yam ha Maved", betekent letterlijk "Assassin Sea" en onmiddellijke dood is precies wat er gebeurt met een vis die verdwaalt in de wateren van de Jordaan of andere zoetwaterbronnen die de Dode Zee. Het leven bestaat in deze omgeving echter in de vorm van twee bacteriën en een soort zeewier.
geschiedenis
Met het blote oog is de Dode Zee verstoken van leven, maar microbioloog Benjamin Elazari-Volcani ontmoette verschillende vormen van microscopisch leven ter plaatse toen hij het in 1936 onderzocht. Kleine wezens die in deze omgeving overleven, omvatten archaebacteriën, bacteriën, algen, cyanobacteriën en protozoa.
types
Elazari-Volcani ontdekte dat sommige bewoners van de Dode Zee alleen zout tolereren en ondanks het extreme zoutgehalte manieren vinden om water op te nemen. Hij noemde ze "halotolerante" organismen. Het meest intrigerend waren de wezens die hij 'zoutminnaars' of 'halofielen' noemde. Ze hebben zich aangepast om zout te gebruiken in hun metabolisme tot een punt waar ze zo afhankelijk zijn geworden van het hoge zoutgehalte van water dat ze niet kunnen leven waar minder zout is. Wat andere soorten zeeleven doodt, is essentieel om te overleven.
functie
Meer onderzoek door een groep onderzoekers in Israël en de Verenigde Staten heeft zich geconcentreerd op Haloarcula marismortui, wat kan worden vertaald als "doosvormige halofiele bacteriën die in de Dode Zee leven", een van de twee soorten bacteriën die op de site leven. Met behulp van röntgenkristallografie van Felix Frolow van het Weizmann Institute of Science, Rehovot, Moshe Mevarech van de universiteit van Tel Aviv en Menachem Shoham van Case Western Reserve University in Cleveland, Ohio, is vastgesteld dat een zeer negatief geladen eiwit bacteriën toelaat. watermoleculen aantrekken om zichzelf te beschermen tegen de zoute omgeving.
Theorieën / Speculatie
Onderzoekers hopen de aminozuursequentie te leren gebruiken die vergelijkbaar is met die van deze bacterie om zout water te behandelen, in de hoop meer beschikbaar zoet water te creëren voor landen zoals Israël waar het zeldzaam is.
Wanneer de overstromingen de Dode Zee rood laten
In zeldzame tijden van overstroming, het meest recent in 1980, kan het zoutgehalte in de Dode Zee dalen tot 30 procent in plaats van het normale percentage van 35 procent, en algen die normaal niet kunnen overleven, zullen gedijen. De vloed van 1980 liet de Dode Zee rood achter, anders dan zijn gewone donkerblauwe kleur. Onderzoekers van de Hebreeuwse universiteit ontdekten dat een algen genaamd Dunaliella bloeide en een rode halobacterium voedde die water van dezelfde kleur achterlaat. Zodra de vloed eindigde, keerde het zoutgehalte weer normaal en het fenomeen werd nooit meer gezien.