Inhoud
- Spiraal, mesh en coil stents
- Farmacologische stents
- Gecoate stents
- Radioactieve stents
- Bioactieve stents
- Biologisch afbreekbare stents
Stents worden gebruikt als dilatoren om de smalle of zwakke wand van de kransslagaders te ondersteunen. Ze zijn minder ingrijpend dan openhartchirurgie, maar er is een kans van 10 tot 20% dat de procedure binnen een jaar moet worden overgedaan. Ze veroorzaken littekens en vernauwen de ader weer, een aandoening die restenose wordt genoemd. De soorten stents verschillen per structuur en functie. Ze kunnen van kunststof of metaal zijn, gerold of gegroefd, glad of gecoat, zelfuitzettend of niet.
Spiraal, mesh en coil stents
Kransslagaderstents kunnen bestaan in spiralen, spiralen of breisels. Spiraalvormige stents zijn erg sterk en bedekken een groot oppervlak. Spiraalstents zijn flexibeler en kunnen zich aanpassen aan de rondingen van bloedvaten, maar de slagaders hebben de neiging zich terug te trekken. Mesh stents combineren aspecten van spiraal- en spiraalstents en hebben de voorkeur volgens een artikel in het "Singapore Medical Journal".
Farmacologische stents
De bekleding van de slagader en littekenweefsel groeit uiteindelijk langs de stent en kan een nieuwe vernauwing veroorzaken waardoor de behandeling 10-15% langer is dan de normale tijd. Farmacologische stents worden omhuld met geneesmiddelen die de vorming van littekenweefsel helpen verminderen, maar deze geneesmiddelen verhogen het risico op bloedstolsels en hartaanvallen. Als in de toekomst een niet-gerelateerde operatie wordt verwacht, is het goed om een conventionele metalen stent te gebruiken, omdat deze ook kan worden vervangen.
Gecoate stents
Een ander type coronaire slagaderstent is de endoprothese of gecoate stent. Het Baylor College of Medicine meldt dat dit het meest bruikbaar is voor aneurysmata. De gecoate stent voorkomt dat bloed in een probleemgebied van de kransslagader stroomt. In sommige gevallen kunnen stents worden bedekt met vaatweefsel van de cephalicus of de ulnaire slagader. Stents zijn een goede keuze voor mensen die niet het juiste klinische beeld hebben om een operatie te ondergaan, meldt Angioplasty.org. Bovendien geven veel mensen de voorkeur aan een dergelijke minimaal invasieve procedure voor een operatie.
Radioactieve stents
Chirurgen gebruiken soms straling om de vorming van littekenweefsel rond kransslagaderstents te remmen. Radioactieve stents zijn gebouwd om kleine doses straling in de wand van het bloedvat uit te zenden, waardoor het restenoseproces wordt verminderd. Een door Medscape beoordeeld onderzoek heeft aangetoond dat radioactieve stents stenose kunnen verminderen in de gebieden waar ze zijn geïnstalleerd, maar niet rond de randen. Reinstatement is meestal vereist na een jaar.
Bioactieve stents
Bioactieve stents zijn die die reactie veroorzaken met de natuurlijke processen van het lichaam. Deze reacties zijn bedoeld om het risico op restenose te verminderen. Wetenschappers hebben geëxperimenteerd met een aantal stentcoatings, van polyurethaan tot goud. Met heparine gecoate stents verminderen de nieuwe vernauwing van de slagader.
Biologisch afbreekbare stents
Wetenschappers werken ook aan de ontwikkeling van biologisch afbreekbare stents - die in de loop van de tijd oplossen. In 2006 werd de eerste absorbeerbare metalen stent bestudeerd door Dr. Raimund Erbel van de Universiteit van Essen. De stent is gemaakt van magnesiumlegering die twee maanden meegaat. Voordelen van dit type omvatten: het is niet noodzakelijk dat de stents gedurende een lange tijd mechanische kracht uitoefenen; ontstekingsreactie en vorming van littekenweefsel zullen veel minder waarschijnlijk zijn; en magnetische resonantie beeldvorming is mogelijk nadat de apparatuur is opgelost. Patiënten met een permanente metalen stent kunnen geen magnetische resonantie beeldvorming ondergaan en bovendien geven alternatieve methoden niet zo'n schoon beeld.
