Inhoud
De inheemse bomen van Noord-Amerika zijn verdeeld in twee grote groepen - hardhout en naaldhout. Bomen zoals eiken, esdoorns en berken zijn lommerrijk en zijn met andere woorden bloeiende planten. Coniferen zoals sequoia's produceren technisch gezien geen bloemen. Ze genereren, zoals hun naam doet vermoeden, dennenappels als hun voortplantingsstructuren. (Ondanks dit onderscheid verwijzen sommige betrouwbare bronnen naar deze dennenappels als "bloemen"). Hoewel lommerrijke bomen kunnen worden bestoven door wind of insecten, worden coniferen alleen bestoven door wind.
Pinhas
Sequoia's worden volgroeid voor het fokken van ongeveer 10 jaar. Deze boom produceert zowel mannelijke als vrouwelijke dennenappels, maar de geslachten worden gescheiden in verschillende takken van de plant. Mannelijke pinecones produceren wintersporen tot de lente. Eenmaal bestoven ontwikkelen en ontwikkelen zich in de herfst vrouwelijke dennenappels. Gezien de hoogte zonder vergelijkingen van deze boom, zijn de vrouwelijke dennenappels bijzonder klein, ze meten slechts 2,5 cm.
De sequoia - een conifeer zijn - wordt bestoven door de wind. Dit wil niet zeggen dat insecten uiteindelijk het stuifmeel niet van een mannelijke dennenappel naar een vrouwtje dragen. Wat er gebeurt, is dat - in tegenstelling tot insectenbestoven bloemen - deze boom geen speciale kenmerken heeft om insecten aan te trekken.
scheuten
Hoewel de meeste van de lommerrijke bomen scheuten van een gesneden of verbrande stronk produceren - sommige zeer energetisch - reproduceren de meeste coniferen zich niet op deze manier. Sequoia is een uitzondering. Ontluiken is een snellere en efficiëntere manier van reproduceren, omdat er al een ontwikkelde wortelstructuur is (een zaadje moet zijn wortels vanaf nul opbouwen).
Hoewel de ontwikkeling van een foto in sommige opzichten sneller en efficiënter is, is er een belangrijk en fundamenteel verschil tussen deze methode en zaadreproductie. Het kweken van zaden genereert planten met een grotere genetische variabiliteit, omdat het stuifmeel van een boom kan worden gedragen door de wind en de vrouwelijke kegels van nabijgelegen bomen bestuiven. Spruiten, aan de andere kant, zijn genetisch identiek aan de originele boom die werd geboren uit een klaar wortelsysteem; het zijn in wezen klonen van het origineel.