Inhoud
Eenden zijn kleinere watervogels dan ganzen en zwanen, maar overvloediger, die op verschillende plaatsen over de hele wereld leven en snel de aquatische populatie van hun omgeving domineren. Ze bewonen meren, beken, rivieren, beken, baaien, zeeën en oceanen. Eenden hebben over het algemeen al verschillende aanpassingen die nuttig kunnen zijn voor hun overleving en de verschillende soorten hebben zelfs nog meer aanpassingen op hun leefgebied.
poten
De voeten van eenden zijn visueel voor de hand liggende aanpassingen aan het waterleven en alle soorten hebben klappende voeten waarmee ze kunnen zwemmen. Deze poten openen zich zijwaarts en de eend duwt het water naar achteren, waardoor het grootst mogelijke contactoppervlak en efficiëntie wordt bereikt. Ook tijdens het zwemmen zijn hun benen zijdelings samentrekt in hydrodynamische vormen, waardoor de beweging wordt vergemakkelijkt. Verschillende eendensoorten hebben kleine verschillen in aanpassingen in hun poten. De benen van de mandarijneend bevinden zich bijvoorbeeld meer naar voren in het lichaam dan de benen van de andere soort, waardoor deze gemakkelijker in de aarde kan bewegen. Bovendien zijn hun poten meer aanhangers, wat logisch is, omdat deze soort gewoonlijk een schuilplaats zoekt in de bomen, wanneer het zich niet in het water bevindt.
veren
Eendenveren hebben twee basisaanpassingen. De eerste is een olieachtige laag die voorkomt dat water aan de veren kleeft, omdat het dier droog houden helpt om de temperatuur hoog te houden en ook je lichaamsgewicht vermindert, wat niet alleen binnen, maar ook buiten het water verbetert. De tweede is een variatie in de kleuring van de veren. De veren van de wilde eend zijn bijvoorbeeld vergelijkbaar met de kleuren van de gebieden waar deze soort leeft, en bieden deze dieren extra bescherming door camouflage. Variaties in de kleuren en patronen van veren van verschillende soorten eenden is een evolutionair antwoord op de verschillende gewoonten en habitats van deze dieren.
mondstukken
De snavels van de verschillende soorten eend hebben aanpassingen die verband houden met hun dieet. Verschillende soorten eenden, zoals eenden en fluitende eenden, hebben afgevlakte en brede snavels, die membranen bevatten in de vorm van kammen die deze soorten toestaan om kleine dieren en andere voedselbronnen in het water te ziften. Eenden met platte snavels kunnen hun mond vullen met water en het langzaam laten afdalen terwijl ze op zoek zijn naar voedsel. Eendjes, aan de andere kant, hebben lange gekartelde en fijne snavels, die hen helpen bij het vangen en consumeren van vis, amfibieën, kreeftachtigen en weekdieren.
Gedragsaanpassingen
Harlequin-eenden, die leven in gebieden die bekend staan om voedseltekorten, hebben aanpassingen om hen in leven te houden. Mannetjes verlaten het nest eerder dan de meeste eenden van andere soorten, waardoor de concurrentie om voedselbronnen wordt verminderd. Bovendien leggen vrouwtjes minder eieren uit dan andere soorten eenden, waardoor het voor hen gemakkelijker wordt om hun jongen te voeden en in leven te houden.
Mallard-eenden hebben verschillende gedragsaanpassingen die hun jongen helpen beschermen. Wanneer een nest bijvoorbeeld wordt bedreigd, zwemt het of vliegt het weg van het nest, waarbij het vaak doet alsof het gewond is. Het roofdier, aangenomen dat het een gemakkelijke prooi is vanwege zijn "verwonding", volgt de moeder weg van het nest. Ondertussen blijven de pups zwijgen: een duidelijke aanpassing van de veiligheid om het leven van nakomelingen te redden.