Inhoud
Dolfijnen zijn een van de meest complexe en intelligente dieren in de oceanen. De verbazingwekkende snelheid, behendigheid en het vermogen om meer dan 300 meter te duiken zonder meer dan eens te ademen, maken ze tot ongewone wezens. Deze karakteristieken ontstonden echter niet van de ene op de andere dag. Het duurde miljoenen jaren van evolutie voor specifieke aanpassingen om dolfijnen te helpen overleven in dit leefgebied.
Skelet en vingerformaat
Dolfijnen hebben het torpedovormige skelet - of boog - dat een aanpassing van rechte figuren was. Dit formaat helpt je om sneller en gemakkelijker te zwemmen als je aan roofdieren ontsnapt. De dorsale en borstvinnen zijn aanpassingen van botstructuren aan die gemaakt van hard kraakbeen. Er zitten spieren in deze vinnen waardoor ze kunnen buigen om de richting van de waterstroom te veranderen en zo de wendbaarheid van de dolfijnen te verbeteren.
Zuurstofinlaat
Om zuurstof te besparen tijdens het duiken, hebben de dolfijnen twee soorten aanpassingen ondergaan. De eerste heeft betrekking op de afname van de hartslag tijdens het duiken - zo laag als 12 slagen per minuut - en een deel van het bloed uit andere delen van het lichaam wordt naar het hart, de longen en de hersenen gestuurd, wat de efficiëntie van de zuurstofafgifte verbetert. De tweede betreft een speciaal eiwit dat aanwezig is in de spieren van dolfijnen genaamd myoglobine, dat verantwoordelijk is voor het opslaan van zuurstof voor wanneer het dier veel nodig heeft, zoals tijdens het duiken.
Huid en vet
De huid en het vet van de dolfijnen hebben ook aanpassingen ondergaan. De huid van het oppervlak is erg glad en vermijdt dat er een teveel aan wrijving is tijdens het zwemmen, en dit maakt het mogelijk dat ze met grotere snelheid en behendigheid bewegen. Onder de huid bevindt zich een dikke laag vet die niet alleen een dynamische vorm aan het lichaam geeft en helpt te zwemmen, maar ook het dier warm houdt in het ijskoude water van de oceanen.
uitzicht
De meeste zeedieren hebben geen goed zicht, maar onderzoeken hebben aangetoond dat dolfijnen goed boven en onder water zien; ze kunnen minstens 3 meter in de lucht en ongeveer 2 meter onder water zien. Sommige aanpassingen hebben zich in de loop van de jaren voorgedaan in de ogen van deze dieren, zodat ze konden omgaan met de vijandige omgeving, waaronder een olieachtige olieachtige afscheiding, die beschermt tegen ruige oceaanelementen en nachtzicht, waardoor ze gemakkelijker kunnen jagen in de nacht.