Inhoud
Bier wordt geproduceerd door gisting van verschillende granen en is een van de meest populaire alcoholische dranken ter wereld. Het werd minstens 6.000 jaar voor Christus geconsumeerd en ontstond toen de eerste boeren in de antieke wereld de techniek van alcoholische gisting ontdekten. Het is precies het type en de methode van fermentatie die de hoofdsoorten van de drank definiëren. In principe is het een mengsel van water, gist (een micro-organisme dat als een gist fungeert), hop (een bitter smakende plant) en een bron van zetmeel, zoals gerstemout.
Soorten gisting
Wat biersoorten definieert, zijn de methoden voor alcoholische gisting. Het is het proces waarbij de suikers in zetmeelbronnen worden omgezet in moleculen alcohol. De fermentatie is afhankelijk van micro-organismen, de gisten, die fungeren als gist. Voor het brouwen is gerstmout de meest gebruikte zetmeelbron. Maar je kunt bier halen uit andere bronnen, zoals maïs en rijst, grondstoffen die worden gebruikt om het product te verzachten. De bieren worden vervolgens verdeeld in drie soorten: die van hoge gisting, die van lage gisting en dranken met spontane gisting.
Lage gisting (pils)
De eerste groep bieren wordt gedefinieerd door dranken met een lage gisting. Gefermenteerd bij lage temperatuur (rond de 10 ° C), hoopt de gist zich op aan de bodem van de tank tijdens het proces. Daarom hebben deze bieren een lichtere uitstraling en een lichtere smaak, zoals de belangrijkste bieren die in de detailhandel in Brazilië worden verkocht. Lage gisting is ook bekend onder de naam "pils", wat "magazijn" betekent in het Duits. De oorsprong van deze naam komt van de manier waarop het werd bewaard in Zuid-Duitsland. Tijdens de lente werd bier opgeslagen in magazijnen onder de bergen van de Alpen.
Hoge gisting (ale)
De ale-achtige bieren worden onderworpen aan fermentatie bij hogere temperaturen (rond 20 ° C). Daarom wordt de gist tijdens fermentatie bovenop de tank gesuspendeerd. Hierdoor hebben ale-bieren complexere aroma's en smaken dan dranken met een lage gisting. Vandaar de meest volwaardige functie in zijn soort. Er wordt aangenomen dat de term 'ale' verwijst naar de oude priesters die het hebben geproduceerd. Het woord komt van de Angelsaksische 'alu', wat 'religieuze extase' betekent. Ondanks het verschil in het fermentatieproces, hebben deze bieren geen hoger alcoholgehalte dan lagers.
Spontane gisting (lambiek)
De andere grote classificatie van de bieren komt van het proces van spontane gisting. Het is de oudste productiewijze waarin de gisten die op het product inwerken al van nature in de omgeving zijn. Omdat ze "wild" zijn, produceren ze verschillende aroma's in de drank, evenals een reeks suikers die niet volledig gefermenteerd zijn. Het resultaat is een bier met verschillende aroma's en smaken, zoals fruitige en citrussmaak. Ook wel lambiek genoemd, deze dranken zijn meestal erg duur in Brazilië, omdat de gisten die voor hun productie worden gebruikt, alleen in sommige delen van Europa te vinden zijn.