Inhoud
- introductie
- De dood van Bambi's moeder
- De wens van Frollo
- De Chernabog-partij
- Parade van roze olifanten
- Pinocchio
- De dood van Scar
- De prijs van mens zijn
- Het einde van de boze koningin
- Alice en een achterdochtig surrealisme
- Het mooie en het mooie
introductie
Het is bekend dat niet alle Disney-films een roze leven laten zien en dat sprookjes vaak duistere situaties laten zien. Er is veel gezegd over de moraliteit van deze films en er zijn mensen die twijfelen dat de afbeeldingen, personages of waarden die erin worden weerspiegeld, echt geschikt zijn voor onschuldige kinderen. Hier is een selectie van donkere scènes uit deze geweldige cartoonfabriek.
De dood van Bambi's moeder
Met een schot dat voor altijd zal blijven in de auditieve herinnering van iedereen die "Bambi" heeft gadegeslagen, ontdekken we - tegelijk met de jonge en lieve hoofdrolspeler - dat zijn moeder werd gedood door jagers. Een spannende achtervolging in de sneeuw, waar moeder en zoon op volle snelheid rennen, terwijl ze woeste kreten loslaat om Bambi sneller en sneller te laten rennen om haar leven te redden. De schrijnende achtergrondmuziek en het geluid van de opnames geven de dramatische toon van de ontsnapping. Uiteindelijk arriveert Bambi in het bos, in de overtuiging dat beiden veilig zijn voor de jagers ... Maar hij is alleen. Te midden van hun treurige zoektocht, horen ze desolate "moeder", "mama" en "mama", die eindigen met de vraag "waar ben je?" Totdat hij zich realiseert dat hij haar nooit meer zal zien. Ongetwijfeld de meest verontrustende Disney-scènes in ons geheugen.
De wens van Frollo
In "The Hunchback of Notre Dame", is er een moment van intense obscuriteit met het personage van Frollo, een rechter die de rol op zich neemt van de oorspronkelijke aartsdiaken van de Notre Dame in Parijs. Frollo voelt een niet te stoppen passie voor de mooie zigeuner van Esmeralda. Verplaatst door deze waanzin, sluit hij zichzelf op in de kathedraal en begint te zingen voor de Maagd Maria, en vraagt hem om kracht om de verleiding en verlossing van dit onfatsoenlijke vleselijke verlangen te weerstaan. Het nummer heet "Fogo do Inferno" en terwijl hij zingt, lijdt hij aan hallucinaties waarbij Esmeralda uitdagend tussen de vlammen lijkt te dansen.
De Chernabog-partij
In de film "Fantasia" (1940) is het feest dat om middernacht wordt gevierd een van de donkerste momenten in de geschiedenis van Disney. Daarin roept Tsjernabog, een soort boze god, de geesten op om te dansen en te vliegen tot het ochtendgloren. De scène gebruikt het beroemde en zeer populaire symfonisch gedicht "A Night on the Bald Mountain", door de Russische componist Modest Músorgski, om het kwaad te vertegenwoordigen. Dit werk staat traditioneel bekend om zijn onbekendheid. En om geen twijfel te laten bestaan over de sfeer die bij hem past, bevat Moesorgski in de partituur enkele zinnen die hem in staat stellen om een door de duisternis genomen landschap te verbeelden: "ondergrondse geluiden van bovennatuurlijke stemmen, verschijning van Tsjernobog (Satan) en geesten van duisternis, verheerlijking van Tsjernobog in een zwarte massa, zaterdag van heksen, het verre vouwen van de klokken van een dorpskerk, het verspreiden van de geesten van de duisternis, de dageraad. "
Parade van roze olifanten
In "Dumbo", wanneer de hoofdpersoon onopzettelijk dronken wordt - door het drinken van een vat dat als vol water wordt beschouwd - dompelt hij zichzelf onder in een wereld van hallucinaties uitgevoerd door eindeloze reeksen olifanten, die marcheren op het ritme van een idioot geluid en macaber. Ze vermenigvuldigen zich, veranderen van kleur, groeien in proportie, hun poten worden groter en één voor één stappen ze op elkaar. Hun stammen veranderen in trombones en hun gezichten nemen vormen aan die doen denken aan clowns. Ze tarten de zwaartekracht en vullen het canvas met verstrengelde olifanten en wurgen elkaar totdat ze ontploffen. De scène kan worden geïnterpreteerd als een boodschap tegen alcoholgebruik, maar toch lijkt het somber en sinister.
Pinocchio
"Pinocchio" is ongetwijfeld een van de meest wrede films van Disney. Is er iets angstaanjagender dan een onschuldige houten jongen gestolen door de circusverkenner - een Russische poppenspeler - die hem laat optreden op een poppenshow om op zijn kosten winst te maken? En alsof dat nog niet genoeg was, houdt hij de jongen in een kooi en bedreigt hem met een bijl. Zelfs na het leren van enkele lessen, raakt Pinocchio in verleiding en verlaat opnieuw school voor Games Island: een plaats die bekend staat om te veel eten, waar kinderen niet studeren, alcohol drinken, roken en spelen. Bij zonsondergang is de stemming zelfs nog donkerder. Kinderen lijden aan fysieke veranderingen die hen met grote oren achterlaten, hun haar over hun lichaam en staarten. Ze worden burro's die grommen en prikken, gestraft worden omdat ze bezwijken voor de verleidingen van gewoon spelen en spelen, zonder verantwoordelijkheden.
De dood van Scar
Wanneer je denkt aan de film "The Lion King", denk je al snel aan de trieste scène waarin Mufasa (Simba's vader) sterft door toedoen van zijn kwaadaardige broer: dit wrede moment bedroeft iedereen aan het begin van de film. Maar wie herinnert zich Simba's wraak en de tragische dood van zijn oom? Na een spannende strijd tussen de twee katachtigen (waarbij ze elkaar aanvallen en hun nagels in elkaar spitten), midden tussen een klif gehuld in vlammen, wordt Scar van de klif geworpen en botst tegen de rotsen omringd door vuur. Maar hij is nog niet dood! De boze leeuw herstelt zich en wordt omringd door hyena's, waarvan hij gelooft dat het zijn vrienden zijn. Maar tot hun verrassing benaderen ze beetje bij beetje, in een macabere sfeer, om hem levend te verslinden, door de "goede" Simba de kans te geven de nieuwe koning te worden.
De prijs van mens zijn
'The Little Mermaid', een van de meest succesvolle films van Disney, bevat momenten van grote obscuriteit die te maken hebben met het kwade karakter van Ursula - de ene is de halve octopus, de andere vrouw met een angstaanjagende en beangstigende stem. In haar droom om mens te worden en het koninkrijk van de zee te verlaten om bij haar prins te blijven, maakt de zeemeermin Ariel een deal met Ursula: ze zal de monstrenga haar mooie en zachte stem geven in ruil voor een paar benen. Maar de prijs van het contract is zo hoog dat de schurk niet alleen met Ariel's stem zal zijn, maar met volledige controle over haar leven als de prachtige zeemeermin binnen drie dagen geen kus van de prins wint. Een extreem sombere omgeving omringt de grot van de goddelozen. Er zijn honderden zielen in schande, getransformeerd in een soort kikkervisjes die niet kunnen bewegen omdat ze gevangen zitten tussen de rotsen.
Het einde van de boze koningin
We kennen allemaal het verhaal van "Sneeuwwitje en de zeven dwergen" en bijgevolg de boze heks die geen enkele vrouw mooier wilde dan zichzelf in het hele koninkrijk. Om deze reden verandert ze in een vervelende en vervelende oude vrouw om Sneeuwwitje te vergiftigen met een appel. In haar onschuld eet de prinses de vruchten aangeboden door de oude vrouw en valt in een betovering die haar in slaap laat. Op dat moment komen de dwergen aan - die de heks in haar echte vorm kunnen zien - en vangen de boze koningin op de hoek van een klif. Ze probeert zichzelf te verdedigen door de dwergen met een gigantische rots aan te vallen. Dan begint een wrede storm uit het niets en bliksem raakt de klif net onder de voeten van de heks. Het valt onder de rots en wordt verpletterd door dezelfde steen die hij probeerde te gebruiken om de dwergen aan te vallen. Geen enkel kind zal deze dood ooit vergeten. Had hij zo'n wreedheid nodig?
Alice en een achterdochtig surrealisme
Er zijn niet veel geheimen over deze gekke filmpje overal. "Alice in Wonderland" is in feite altijd in verband gebracht met het gebruik van drugs en narcotica. Enkele redenen voor deze verklaringen zijn de scènes die de proportie van dingen veranderen, de veranderingen in grootte die Alice heeft geleden sinds het begin van het verhaal, de overdreven mix van kleuren, de onmogelijkheid om echte situaties te onderscheiden van hallucinaties, en andere soortgelijke elementen. Naast de uitzinnige personages zoals de Mad Hatter (geobsedeerd door het verstrijken van de tijd) of het konijn haastte zich altijd en stond erop dat Alice blindelings zijn pad zou volgen. Om nog maar te zwijgen van de traag pratende roker: de trekjes van zijn sigaar stralen veelkleurige ringen uit die voorwerpen en letters in de lucht vormen.
Het mooie en het mooie
Een andere film waarin duisternis kan worden opgevangen - in dit geval, geassocieerd met bepaalde negatieve waarden - is 'Schoonheid en het beest'. Bijna het hele script leek te zeggen dat schoonheid niet belangrijk is: de protagonist benadert zoveel van het monsterlijke beest dat ze verliefd op haar wordt. Dus waarom wordt het beest uiteindelijk een prachtige en prachtige prins? Het is alsof Disney toegaf dat een echt gelukkig einde alleen bij echt aantrekkelijke wezens plaatsvindt. Hetzelfde geldt voor de film "The Hunchback of Notre Dame": zonder het bestaan van een spreuk, beschouwt Esmeralda niet eens een romance met de protagonist, die allesbehalve de sociaal aanvaarde canons van schoonheid vertegenwoordigt.