Inhoud
Omdat schrijvers van die tijd zelden gemeenschappelijke activiteiten vertolken, komt onze kennis van de kinderspellen in het oude Rome vooral van kunst en artefacten. Het verbergen en verbergen van aas wordt gereproduceerd in werken van Romeinse kunst en archeologen hebben hoelahoepels, poppen en springtouwen gevonden, zowel in de kunst als in opgravingen. Er zijn echter maar weinig games die uniek waren voor het oude Rome.
Bugalha
De Romeinen droegen geiten- of schapenkelken zoals boekweit, spelgereedschappen of weddenschappen vergelijkbaar met de huidige gegevens. Deze botten hadden vier verschillende kanten. De kinderversie werd gespeeld met een speler die een bot gooide en probeerde alle andere botten van de grond te krijgen voordat hij met dezelfde hand in de lucht sprong.
Bordspellen
Archeologen vinden soms het formaat van het raspen geschraapt op de vloer van opgegraven huizen, en Romeinse kunstwerken tonen bordspellen met deze rasters. De regels gingen verloren in de loop van de tijd, maar er werden tegenwoordig verschillende gekleurde stenen of stukken gras op dezelfde manier gebruikt als schaak.
Vreemd of zelfs, of Micatio
Micatio (of micatio digitorum) was gewoon en populair, waarschijnlijk omdat er niet veel dingen voor nodig waren. De spelers staan in een cirkel en bereiden zich voor om een hand te tonen met een tot vijf vingers; tegelijkertijd gillen ze als de waarde van de som even of oneven is. Een andere variatie stelt spelers in staat om een handvol stenen vast te houden in plaats van hun vingers te laten zien. Micah werd vaak gebruikt als gokspel, waarbij de waarde werd bepaald door de som van vingers of stenen.
Dobbel- en kansspelen
Volgens Lionel Casson in het dagboek van het oude Rome namen zelfs de kinderen deel aan het gokken. Dit omvatte gegevens, micatio en cleromancy en de bovengenoemde bugalha.
Tali, of Bugalha, gespeeld als een kansspel had complexe regels. Spelers speelden vier botten en verdiende punten op basis van welke kant naar boven was gericht. In een andere variant gooide een speler zijn botten één voor één in een kleine glazen pot. Alleen de stukjes die in de pot vielen, konden worden geteld.