Inhoud
Druiven zijn een populair fruit om vers te eten of te verwerken in jellies, jams, sap en wijn. Wijngaarden worden geteeld als sierplanten of om tinten en kleuren te creëren. Goed gekweekte wijnstokken kunnen tot 10 pond of meer druiven per jaar opleveren.
De wijnstokken zijn overblijvend of bladverliezend en produceren rode, groene of paarse druiven. Het begrijpen van de levenscyclus van wijnstokken helpt bij het verkrijgen van de maximale opbrengst van wijnstokken.
ontluikende
Ontluikende is de eerste fase nadat de plant uit gevoelloosheid begint te komen. Druiven moeten worden gesnoeid tijdens de rustperiode, omdat het essentieel is voor de ontwikkeling van scheuten. Pas gekiemde scheuten zijn vatbaar voor vorstschade en moeten daarom worden beschermd. Afhankelijk van de specifieke klimatologische omstandigheden, verschijnen nieuwe bladeren meestal drie tot vier weken na ontluiken. Dit is ook het moment waarop de wijnstokken hun voedselopslag maximaliseren door middel van fotosynthese. Wijngaarden zijn ook gevoelig voor ziekten zoals poederachtige meeldauw tijdens deze fase, die kan worden gecontroleerd met het gebruik van antischimmel sprays. Planten kunnen ook groei van extra scheuten vertonen, en deze moeten worden verwijderd om de energie voor de ontwikkeling van bloemen te maximaliseren.
bloeiend
De wijnstokken beginnen sets van bloemen te ontwikkelen binnen ongeveer 10 weken na het begin van ontluiken, wat meestal in de vroege zomer gebeurt. De bloeiperiode wordt bepaald door de druivensoort en de weersomstandigheden in het gebied. Dit is ook de tijd voor bestuiving van de bloemen, wat nodig is voor de vorming van de vrucht. Zeer hete temperaturen en zware regenval kunnen een goede bestuiving voorkomen. Het duurt slechts een week of twee voordat de bloemen zijn bestoven en als het weer tijdens deze periode niet goed is, kan dit resulteren in een kleinere vrucht.
vruchtvorming
Op het moment van vruchtvorming beginnen bestoven of bevruchte bloemen in druiven te veranderen, en bloemen die niet zijn bestoven vallen uit de boom. Jong fruit moet worden beschermd tegen de nachtelijke kilte of eventuele vorst in het gebied. De wijnstokken moeten in dit stadium constant worden bewaterd om te voorkomen dat het fruit uitdroogt. Fruitcellen zijn in dit stadium verdeeld en groeien enorm. Fijne scheuten en bladeren op de wijnstokken creëren ruimte om de druiven die groeien te huisvesten. Bescherm de vruchten tegen de directe zon in dit stadium, omdat dit zonnebrand kan veroorzaken.
rijpheid
De rijping verwijst naar de kleur van de druiven, en het stadium wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van kleur in de vrucht en zijn verzachting. De verzachting van de vrucht is het resultaat van de suikers die zich in de druiven hebben verzameld, terwijl de kleur van de druiven direct door de variëteit wordt bepaald. Om een goede kleur te produceren, verhogen veel telers in dit stadium de kruinen of schaduw van de wijnstokken. De rijping gaat door tot het einde van de zomer en neemt vervolgens geleidelijk af.
oogst
De laatste fase is de oogst van de rijpe druiven, waarbij we bedenken dat de rijpheid van de druiven afhangt van het type. Over het algemeen is de periode 100 dagen na de ontwikkeling van de bloemen. De druiven worden eerst getest om de suiker- en zuurgehaltes te controleren voordat ze worden geoogst. De levenscyclus van de druiven eindigt in de herfst, wanneer de planten zich terugtrekken in gevoelloosheid en de bladeren beginnen te vallen. Snoeien is van cruciaal belang tijdens de rustperiode, omdat dit planten beschermt tegen perioden van extreme vorst.