Inhoud
- Normatieve economie
- Positieve economie
- De behoefte aan normatieve uitspraken in de positieve economie
- De noodzaak van een positieve economie in het beleid
De filosoof en theoretische en statistische econoom Milton Friedman bedacht het onderscheid tussen normatieve en positieve economie. De reden voor dit onderscheid is dat het economen met heel verschillende visies helpt te communiceren. Friedman geeft aan dat normatieve economie werkt met wat wenselijk is, wat het zou moeten zijn: positieve economie werkt al met wat het is. Het is een sociale wetenschap, die bewijs verifieert, terwijl normatief omgaat met morele of ethische aspecten.
Normatieve economie
Normatieve economische verklaringen zijn subjectief en vaak niet gebaseerd op feiten en bewijs. Ze weerspiegelen waarden en meningen en beoordelen of een resultaat positief of negatief zal zijn. Het is gebruikelijk om woorden te vinden die worden gebruikt voor indicaties, zoals 'moet'. Economen kunnen bijvoorbeeld concluderen dat overheidsvoorschriften 'moeten' worden hervormd. Dit is een normatieve verklaring. Dit soort uitspraken lokt vaak discussies tussen economen uit, omdat ze de gelijkheid vaak in twijfel trekken. Economisch beleid is inherent normatief. Het beleid van herverdeling van rijkdommen van rijk naar arm is bijvoorbeeld gebaseerd op een waardeoordeel, waarbij het goed gedaan voor de armen belangrijker is dan het slechte gedaan voor de rijken. Normatieve economische redeneringen kunnen uiteenlopende opvattingen bieden over de effectiviteit van alternatief beleid.
Positieve economie
De positieve economie gaat over uitspraken over de economische realiteit, die op basis van feiten kunnen worden ondersteund of afgewezen. Economen in dit segment proberen de werking van economische systemen te begrijpen in plaats van oordelen hierover te vellen. Het is een wetenschap en kan worden getest. Positieve uitspraken over de economie kunnen waardeloze beschrijvingen of voorspellingen zijn over economische relaties. Een econoom die deze regel volgt, kan de gevolgen van een economische beslissing beschrijven, voor zover het bewijs en de logica dit toelaten. Een voorbeeld van een dergelijke verklaring is: lagere belastingen stimuleren een toename van het personeelsbestand; of: de regering van de Verenigde Staten heeft een lagere werkloosheidsgraad dan Duitsland. Dergelijke conclusies zijn misschien niet waar, maar ze kunnen wel worden getest.
De behoefte aan normatieve uitspraken in de positieve economie
Positivistische economen hopen de economie te analyseren op een uitsluitend wetenschappelijke basis, met alleen aandacht voor problemen die kunnen worden opgelost door observatie en bewijs. Het probleem met deze benadering is dat er belangrijke kwesties zijn die niet alleen over bewijsmateriaal gaan, zoals het debat over de classificatie van economie als een wetenschap. De behoefte aan interpretatie opent ruimte voor meningen en waarden, die normatieve acties zijn.
De noodzaak van een positieve economie in het beleid
Normatieve economen kunnen analyseren en beoordelen welke economische doelen wenselijk zijn, en positivistische economen kunnen beslissen hoe ze die doelen kunnen bereiken. Als het doel bijvoorbeeld het minimaliseren van de werkloosheid is, kunnen positivistische economen de huidige werkloosheidscijfers analyseren en voorspellen hoe bepaalde economische factoren die aantallen kunnen beïnvloeden.