Inhoud
- Een lange geschiedenis
- Redenen voor de introductie
- Onderhoudskosten
- Gemeenschappelijke regels
- Gerelateerde wetgeving
- Huidige trends
Tegenwoordig worden de rituelen van lessen lichamelijke opvoeding algemeen aanvaard. Schoolgaande kinderen dragen gemaskerde shorts van hun scholen en doen mee aan georganiseerde basketbal-, voetbal- en court-evenementen.
Ondanks zijn huidige alomtegenwoordigheid, heeft lichamelijke opvoeding niet altijd deel uitgemaakt van het traditionele openbare schoolcurriculum. De historische ontwikkeling van lichamelijke opvoeding is gekoppeld aan de oudheid.
Een lange geschiedenis
Plato bepleitte de studie van fysieke training als onderdeel van een evenwichtige opleiding, wijzend op de wijsheid van de Griekse en Romeinse culturen.
In 1800 hebben verschillende prestigieuze Europese scholen formele fysieke training toegevoegd aan het openbare schoolcurriculum in de vorm van gymnastieklessen, die openbare scholen inspireerden om de trend te omarmen. In de 20e eeuw begonnen opvoeders de opleiding in gymnastiek, sport en dans te vervangen.
In 1903, de leider van Lichamelijke Opvoeding, Luther Gulick, vestigde in New York City de Public School Athletic League, die een model van kansen creëerde in lichamelijke opvoeding voor jongeren die zich richtten op ontwikkeling zonder concurrentie.
In de jaren zestig daalden de strenge staatsnormen voor lichamelijke opvoeding enigszins, om ruimte te maken voor de opname van keuzelessen.
Redenen voor de introductie
Het oorspronkelijke doel van het introduceren van lichamelijke opvoeding was het vergroten van de gezondheid en vitaliteit bij jonge mensen. Maar beetje bij beetje beginnen opvoeders de sociale en emotionele voordelen van spel en leuke competitie te erkennen. Na de Eerste Wereldoorlog noteerden de meeste opvoeders het onderscheid tussen lichamelijke opvoeding en gezondheidseducatie.
In de jaren twintig introduceerden opvoeders modellen voor het meten van fitness voor jongeren. Zo'n vergelijking van gepaarde paren met competitieve sporten kan, zelfs onbedoeld, het effect hebben gehad op het creëren van angst voor de deelnemers.
Sommige opvoeders pleiten nog steeds voor lichamelijke opvoeding als een belangrijk contrapunt in het leven, soms zittend door veel kinderen met de beschikbaarheid van televisie. In 2009, Alice Park van Time Magazine; meldde dat langdurig televisie kijken de bloeddruk bij kinderen kan verhogen; in een artikel met de titel "Kijk tv: nog erger voor kinderen dan je denkt."
Onderhoudskosten
De federale overheid besteedde tijdens het fiscale jaar 2009 $ 78 miljoen ($ 156 miljoen) aan lichamelijke opvoedingsprogramma's en $ 73 miljoen ($ 146 miljoen) aan lichamelijke opvoedingsprogramma's gedurende het fiscale jaar 2008, in overeenstemming met met records van het Witte Huis.
Gemeenschappelijke regels
De nationale vereniging van sport en lichamelijke opvoeding, beursgenoteerde normen voor lichamelijke opvoedingsprogramma's. Studenten moeten motorische vaardigheden ontwikkelen, kinesthetische concepten begrijpen, een gezond niveau van fysieke fitheid behouden, gepast sociaal gedrag ontwikkelen in competitie en waardevolle fysieke activiteit voor de gezondheid.
Gerelateerde wetgeving
De historische ontwikkeling van lichamelijke opvoeding wordt onderweg beïnvloed door de wetgeving. Californië was de eerste staat die volgens de California State Board of Education wet, lichamelijke opvoeding maakte op openbare lagere scholen. Presidenten Dwight D. Eisenhower en John F. Kennedy, even enthousiast over de nationale focus op lichamelijke opvoeding, door instellingen en onderscheidingen te creëren voor studenten die prestatiedoelen behalen, zoals beschreven door de John F. Kennedy Presidential Library.
De T IX uit 1972 verandert verwaarloosde sportgerelateerde seksuele discriminatie op scholen, zodat studenten, gelijke toegang tot schoolondersteuning, volgens het Amerikaanse ministerie van arbeid.
Huidige trends
De populariteit van lichamelijke opvoeding op scholen is misschien wat afgenomen. Sommige ouders kiezen ervoor om hun kinderen buiten school te laten deelnemen aan competitieve sporten.
