Inhoud
"Barok" betekent onregelmatige parel. Barokke kunst, geboren tussen 1600 en 1750, wordt gekenmerkt door sierlijke, excentrieke, kleurrijke en ingewikkelde patronen. Barokke kunstenaars stelden de moeite om de ruimte te vullen. De meest opvallende van deze periode zijn Rembrandt, Rubens en Bernini. Dit was ook een tijd van grote wetenschappelijke ontdekkingen, met verschillende bijdragen van Isaac Newton, Galileo Galilei en andere wetenschappers. Deze wetenschappelijke bijdragen aan de samenleving hebben de barokke kunst op veel manieren beïnvloed.
Wetenschappelijke prestaties
Om barokkunst in een context te plaatsen, is het belangrijk om de wetenschappelijke prestaties en de manier waarop ze de samenleving vormden te begrijpen. Galileo Galilei en Johannes Keples presenteerden veel informatie over de theorie van de planeten, met principes die verband hielden met zwaartekracht, baan en bewegingswetten. Rene Descartes, Blaise Pascal, Pierre de Fermat en Isaac Newton hebben bijgedragen aan de vakgebieden wiskunde, filosofie en natuurkunde. Bovendien begonnen William Harvey en andere artsen het menselijk lichaam en de manier waarop het werkt te verkennen.
Mens en milieu
De ontdekking van de bewegingswetten en de grondslagen van de natuur leidde ertoe dat mensen hun relatie met de omgeving in vraag stelden, wat resulteerde in artistieke uitingen van mensen te midden van een verwarring van objecten en kleuren. De schilderij van Peter Paul Rubens, The Battle of Anghiari, beeldt bijvoorbeeld de kracht en schoonheid van de menselijke vorm in de strijd af, waarbij beelden van mensen naast dieren en wapens worden geplaatst. Velen interpreteren zijn schilderij en andere soortgelijke, als een symboliek van het vage onderscheid tussen mensen, uitvindingen en dieren.
De rol van tijd
Wetenschappelijke theorieën over tijd en ruimte impliceerden ook barokke kunst. Veel kunstenaars uit deze periode hebben onderzocht hoe tijd en natuur op elkaar inwerken door momenten af te beelden die zowel tijdloos als ogenblikkelijk waren. Jacob van Ruisdael bijvoorbeeld stond erom bekend hoe de tijd de fysieke structuur van de natuur verandert. Zijn schilderijen bevatten vaak scènes met het water van een bevroren stroomversnelling.
Keer terug naar religie
Hoewel sommige wetenschappelijke experimenten de basis vormden voor de verkennende schilderijen, leidden ze er ook toe dat mensen vasthielden aan religieuze idealen. Door religie konden mensen troost vinden temidden van angstaanjagende en verwarrende ontdekkingen. Michelangelo Merisi da Caravaggio creëerde verschillende schilderijen met beroemde religieuze scènes, zoals 'De bekering van Paulus'. Deze portretten verschilden echter van eerdere schilderijen en benadrukten een meer wetenschappelijke en realistische benadering van metafysische gebeurtenissen.