Inhoud
In de chemie is het vaak nodig om oplossingen te analyseren. Een oplossing bestaat uit ten minste één opgeloste stof opgelost in een oplosmiddel. De molaliteit vertegenwoordigt de hoeveelheid opgeloste stof in het oplosmiddel. Terwijl het verandert, beïnvloedt het het kookpunt en de verharding (ook bekend als het smeltpunt) van de oplossing. U kunt eenvoudig deze waarden van elke oplossing bepalen met behulp van een eenvoudige vergelijking.
routebeschrijving
-
Observeer de molaliteit (m) van de oplossing. Hoge molaliteit verhoogt het kookpunt en verlaagt het stolpunt.
-
Gebruik een tabel om te zoeken naar de stollingspuntverlagingspuntconstante (Kf) of kookpuntverhoging (Kb) voor het oplosmiddel (zie bronnen). Elke stof heeft een unieke constante die bepaalt hoeveel één mol opgeloste stof het smeltpunt zal verlagen of het kookpunt zal verhogen.
-
Bereken de verandering in kook- en smelttemperatuur met behulp van een van de volgende formules: ΔTf = Kf * m of ΔTb = Kb * m.
-
Voeg de verkregen waarde voor ΔTb toe aan het standaardkookpunt van het oplosmiddel (bijvoorbeeld 100 ° C voor water).
waarschuwing
- Als de stof in oplossing ioniseert (bijv. NaCl), is het noodzakelijk om de Van't Hoff-factor (i) op te nemen. Dit is gelijk aan het aantal ionen, en wordt als volgt in de vergelijking opgenomen: ΔT = Kf * m * i.