Inhoud
De tong detecteert slechts vijf smaken: zoet, zuur, zout, bitter en umami, een smakelijke smaak die onderzoekers voor het eerst isoleerden in de vorm van mononatriumglutamaat. Alle andere kenmerken die mensen smaken noemen, worden beter toegeschreven aan het reukvermogen. Kauwend voedsel geeft smaken vrij uit de achterkant van de neusholtes, waar de reukneuronen ze als complexe smaken zien. Zonder de reukzin - een medische aandoening die anosmie wordt genoemd - wordt het gehemelte ernstig beperkt.
Verminderd gehemelte
Bij tijdelijke aandoeningen zoals een geval van sinusitis of verkoudheid, veroorzaakt verstopte neus partiële anosmie die de smaak van voedsel en dranken vermindert. Het signaal van de olfactorische neuronen aan de basis van de neusholtes blijft actief, maar minder lucht gaat door deze sensorische zenuwen. Met een kleinere stroom lucht passeren minder geurige moleculen door de neuronen, waardoor het gearomatiseerde voedsel minder waarneembaar is dan de vijf basissmaken.
Onvermogen om te proeven
Totale anosmie - het volledige onvermogen om te ruiken - kan het gevolg zijn van neurologische schade aan de hersenen of olfactorische neuronen. Ziekte, verwonding en ondervoeding kunnen deze aandoening veroorzaken. Mensen die lijden aan totale anosmie voelen alleen de fundamentele smaken. Ze kunnen nog steeds de afkoeling van de munt en de hitte van de peper of sterke wortel voelen, maar ze kunnen geen complexe smaken waarnemen. Mensen met totale anosmie hebben moeite om onderscheid te maken tussen verschillende soorten voedsel, zoals appels en aardappelen.
ondervoeding
Omdat volledig verlies van geur leidt tot een bijna volledig verlies van smaak, moeten mensen met anosmie een bewuste poging doen om genoeg voedsel te eten om gezond te blijven. De creativiteit van de chef-koks en de hoeveelheid schappen gewijd aan nieuwe smaken in supermarkten bewijzen de verfijning van het menselijke verhemelte. Wanneer dit verfijnde zintuig een minderwaardig instrument wordt voor het proeven van een maaltijd, verliezen diegenen die anosmie hebben veel belangstelling voor voedsel. De wens om te eten en te genieten van eten is zo primitief dat degenen die het verliezen het risico lopen ondervoed en zelfs depressief te worden.
Voedselvergiftiging
Mensen met een totale en permanente anosmie moeten zich beter beschermen tegen door voedsel overgedragen ziekten dan mensen met een intacte zin. Geur is gedeeltelijk geëvolueerd om een dier te waarschuwen voor de aanwezigheid van iets gevaarlijks of schadelijks in zijn voedsel. Hoewel de menselijke geur niet de verfijning van sommige dieren heeft, helpt het mensen om de oude melk te drinken of weg te gooien. Zonder geur moeten mensen met anosmie visueel voedsel inspecteren. Tenzij het voedsel duidelijk zuur is, kan een anomisch persoon de verslechtering niet voelen.